Hei Hei!

De eerste twee weken zitten erop. Ik begin echt te wennen nu hier, ken de weg enzo. Deze weken is het echt ongelofelijk goed weer geweest! Heel veel zon en daar heb ik zeker gebruik van gemaakt. Het is heel raar, hier ben ik veel meer buiten als in Nederland. Zodra het hier namelijk goed weer is, wil je er gebruik van maken. Ik ben namelijk een beetje bang voor de kou in de winter!

Als ik alles ga vertellen wat ik deze weken gedaan heb, ben ik denk ik twee uur bezig. Dus ik ga gewoon wat korte dingetjes eruit pakken en vertellen. Ik heb de eerste week een buddyweek gehad. Dat is een introductieweek die je met je groepje doet. Heel erg gezellig, veel van de stad en van de campus gezien en natuurlijk de nodige feestjes! Hier noemen ze het indrinken, preparty, ‘vorspiel’ en de afterparty ‘nachspiel’. Het was een leuk moment toen we onze Noorse buddys vertelden wat dat in het Duits en in het Nederlands betekend haha. De preparty begint hier echt heel erg vroeg. Om 18.00uur al. Het is een Noorse gewoonte om tussen 16.00uur en 18.00uur te eten. Voor mij is dit toch net even te vroeg!! Het geld vliegt er hier trouwens uit. Een biertje in een bar kost makkelijk €8,- en in de supermarkt betaal je er ongeveer €2,50-€3,- voor. Ik kan jullie dus nu alvast beloven dat het hele mooie avonden gaan worden als ik terug in Nederland ben! Toch zijn de feestjes echt heel erg leuk. Zeker waar Noren aanwezig zijn, wanneer die gedronken hebben gaan ze helemaal los. Er wordt dus heel erg veel gedanst. Vanavond heb ik een groot semesterstart feest van de universiteiten en hogescholen van Utrecht. Heel veel zin in dus!!

Oslo is echt een waanzinnige stad. Het is echt heel erg levendig, iedereen is buiten en is ontzettend aardig. Het is echter wel moderner dan ik had verwacht. Er zijn weinig echt oude gebouwen, maar de gebouwen die er zijn zijn ontzettend mooi. Het sfeertje in de stad is ook heel erg fijn en de bezienswaardigheden zijn heel mooi. Een van de leukste dingen van Oslo vindt ik de haven, het is echt een ontzettend mooie plek. Het bijzondere aan Oslo is dat het in de Fjord ligt. Er zijn heel veel eilandjes waar je heen kunt om daar te chillen. Ik heb zelfs in de Fjord gezwommen!! De terugweg naar de kust vanuit het water was iets moeilijker, er waren allemaal stenen, dus mijn knie open gehaald haha, maar het was het zeker waard. Wat ik hier allemaal beschrijf kunnen jullie terug vinden in de foto’s J. Verder ben ik nog naar heel veel andere bezienswaardigheden gegaan. Gister toevallig naar Holmenkolmen. Dat is de grote skischans. Dat ding is echt zo ontzettend groot en je hebt daar een prachtig uitzicht over de stad.

Dan gaan we nu verder naar ietwat serieuzere zaken, al weet ik niet of alles zo serieus te nemen is. In de buddyweek moesten we ook aanwezig zijn voor de welkomsceramonie van de universiteit. Ik als nuchtere Nederlander een powerpoint verwacht met wat praktische informatie. Niet dus. We moesten aan de zijkanten van het rechtengebouw wachten totdat we mochten komen en toen moesten we mooi in rijen naar voren lopen. Daar stond een heel orkest met klassieke muziek, een koor en alle ‘bobo’s’ als ik ze zo mag noemen, van de universiteit en de stad. Toen het plein volledig gevuld was begonnen de speechen van verschillende mensen om de studenten en internationale studenten welkom te heten. Na elke speech kwam er een stuk klassieke muziek. Het was een hele bijzondere ervaring, zoiets zul je nooit in Nederland meemaken! Dit is dus elk jaar en elk jaar wordt verwacht dat elke student daar aanwezig is. Ik ben heel blij dat ik dat heb mogen meemaken, maar ben vooral ook heel erg blij dat op dat moment heerlijk het zonnetje scheen en dat het niet regende!!

Verder het eerste college wat ik gehad heb. Dat was van het vak international military operations. De man die voor de collegezaal ging staan, zou qua leeftijd mijn opa geweest kunnen zijn. hij werkte al 50 jaar voor de faculteit en zei zelf dat hij eigenlijk al lang met pensioen had moeten gaan. Wat hij vertelde was echt wel interessant, het was alleen soms heel erg moeilijk te volgen. Precies zoals oude mensen wel eens kunnen stotteren en niet uit hun woorden komen, had hij ook. Hij heeft gelukkig zijn college op ‘fronter’, het blackboard van Noorwegen gezet dus het zal wel goedkomen! Hij geeft gelukkig niet alle colleges, in mijn aantekeningen zijn er een aantal … die nader ingevuld moeten worden haha, het meisje naast mij had precies hetzelfde.

Dan komen we nu bij de klap op de vuurpijl. De gebeurtenis waaraan ik zelfs de titel van dit verhaal aan heb gewijd, mijn ruzie in de bibliotheek. Ik zal het kort houden, want ik zie dat ik alweer veel te veel heb geschreven. Ik moest uit een boek 14pagina’s scannen. Voor dat boek had ik al 15 minuten moeten lopen omdat het helemaal buiten de campus lag en toen was er een meisje aan het scannen. Ik ging gewoon rustig zitten en zei niks, naar een half uur wachten zei ik nog niks. Toen vroeg zij aan mij of ik op haar aan het wachten was, ik zei dus ja, oh het kon nog wel zeker twee uur duren… waarna ze me de tip geeft dat ik beter naar een anderen bibliotheek kan gaan. Dus ik vroeg aan haar of ik asjeblieft voor mocht want ik zou binnen vijf minuten klaar zijn, omdat ik 14 pagina’s maar had. Eerst kon dat niet, toen toch wel, naar haar boek. Ze vroeg me hoeveel keer ik moest scannen, 20 of 40 keer. Dus ik zei tegen haar, nee 14, 1. 4. Vijf minuten later kijkt ze op en uit het niets vertelt ze me dat ik een ‘attitude’ heb… Ik was even helemaal perplex en ze gaat door. Ik heb een attitude en daar ga ik niet ver mee komen. Ik wist echt niet wat me overkwam, ruzie in de bieb met een vreemde, door mijn attitude. Ja daarvan kreeg ik een attitude! Dus ik zei tegen haar dat ik binnen vijf minuten klaar ben dus dat ze me gewoon even voor kan laten. Tien minuten late mocht ik dus eindelijk en nu komt het mooiste van alles, ze vraagt me of ik hulp nodig heb…. Hoezo twee gezichten!? Opeens is ze poeslief en legt ze me uit hoe de scanner werkt.. Ik wist niet wat me overkwam, ze loopt de bieb in en naar vijf minuten ben ik klaar en loop naar buiten en bedenk me wat er zojuist gebeurt is haha. Blijkbaar kom ik dus toch wel ver met mijn attitude!!

Nu ga ik er mee ophouden, anders stop ik nooit denk ik. Dit is trouwens het laatste verhaal wat ik via Facebook ga delen (denk ik). Als iemand het leuk vind, kan diegene zich aanmelden voor de mailinglijst, je krijgt dan een mailtje als ik er een nieuw verhaal of nieuwe foto’s opgezet heb. Verder voor iedereen die nog naar het park gaat, heel erg veel plezier! Ik vind het super erg dat ik er niet ben, maar in gedachte ben ik er wel, drink er eentje op mij, geloof me bonnen voor €2,50/€2,60 klinken op dit moment heel erg goedkoop in mijn oren!!!

Veel liefs,

Anouk